ΚΟΙΝΗ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
ΓΕΝΙΚH ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ
ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 10 ΙΟΥΝΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ
ΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
Συνάδελφοι/ισσες,
Με την κατάθεση στη Βουλή του αντεργατικού νομοσχεδίου,
την Παρασκευή 4 Ιουνίου, κυβέρνηση και ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας έφεραν
προς ψήφιση το χειρότερο νομοθέτημα απ’ την αντιπολίτευση και μετά. Πρόκειται
πραγματικά για ολομέτωπη επίθεση στον κόσμο της εργασίας που
ουσιαστικά καταργεί το 8ωρο, καθιστά ανενεργή την απεργία, μειώνει δραστικά το
κόστος των υπερωριών, αποδυναμώνει τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας,
επεκτείνει την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας , ενώ μονιμοποιεί την
τηλεργασία και
διαλύει τις εργασιακές σχέσεις και
τα εργατικά – συνδικαλιστικά δικαιώματα, με ανοιχτή παρέμβαση στα Σωματεία και
τη λειτουργία τους.
Με το νέο εργασιακό τερατούργημα η κυβέρνηση της Ν.Δ.
επιδιώκει να νομοθετήσει όλα όσα οραματίζονται εδώ και χρόνια τα μεγάλα
οικονομικά συμφέροντα. και κατά καιρούς επιδίωξαν να φέρουν διάφορες
κυβερνήσεις, ανεπιτυχώς λόγω της λαϊκής αντίδρασης.
Στην εποχή που η ανάπτυξη της τεχνολογίας καθιστά δυνατή
τη ριζική μείωση του χρόνου εργασίας, με αύξηση μάλιστα των αποδοχών, η
κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με τον ΣΕΒ αρπάζει την ευκαιρία της υγειονομικής
κρίσης για να προσφέρει στις μεγάλες επιχειρήσεις αύξηση των κερδών τους,
εξαναγκάζοντας τους εργαζομένους σε μισθούς πείνας, χωρίς μαχητικά συνδικάτα
και συλλογική αντίσταση.
Συγκεκριμένα, ανάμεσα σε άλλα
το νομοσχέδιο προβλέπει:
·
Κατάργηση του 8ωρου και επιβολή 10ωρης εργασίας (50 ώρες
την εβδομάδα) ή έως και 12 ώρες ημερησίως, μέσω ατομικών συμβάσεων, χωρίς
υπερωριακή αποζημίωση, μέχρι και για 6 μήνες τον χρόνο! Τους
επόμενους 6 μήνες, εάν και όποτε δύναται η επιχείρηση, θα επιστρέφει τις
υπερωρίες στον εργαζόμενο με ρεπό ή μειωμένες ώρες εργασίας ημερησίως. Ο
εργαζόμενος καλείται να είναι και «διαθέσιμος» όποτε και όσο απαιτεί ο
εργοδότης. Η λεγόμενη «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου, η οποία θα γίνεται με
ατομικές συμβάσεις εργασίας και οι ελαστικές σχέσεις, διαλύουν τις ζωές των
εργαζομένων. Μάλιστα, όπως αναφέρεται στο αρ. 56 «Αν παραστεί ανάγκη για
πρόσθετη εργασία πέραν της συμφωνημένης, ο εργαζόμενος έχει υποχρέωση να την
παράσχει, αν είναι σε θέση να το κάνει και η άρνησή του θα ήταν αντίθετη με την
καλή πίστη.»!!!
·
Αύξηση του ανώτατου όριο των υπερωριών στις 150 (από 96
στην βιομηχανία και 120 συνολικά) και μείωση της αποζημίωσης τους (από 60% στο
40%). Δίνεται
επιπλέον κίνητρο στις επιχειρήσεις, αντί για νέες θέσεις εργασίας, να
ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους, την ώρα που θα εκτοξεύεται ο αριθμός των
ανέργων.
·
Υπονόμευση των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, με την
ενίσχυση των επιχειρησιακών και την προώθηση των ατομικών.
·
Ουσιαστική κατάργηση της δυνατότητας νομικής διεκδίκησης
της επαναπρόσληψης με την καταβολή επιπλέον αποζημίωσης, δίνοντας με
αυτόν τον τρόπο πλήρη ασυλία στους εργοδότες για τις απολύσεις.
·
Κατάργηση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας και μετατροπή
του σε μειωμένων αρμοδιοτήτων«ΑνεξάρτητηΑρχή». Έτσι
υπονομεύεται και εξασθενίζει ακόμη περισσότερο ο έλεγχος της εφαρμογής της
εργατικής νομοθεσίας.
·
Γενίκευση της εργασίας τις Κυριακές, σε πάρα πολλούς
κλάδους. Εξαφανίζεται
στην πράξη η μοναδική μέρα ξεκούρασης κάθε εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Η
κυριακάτικη αργία μετατρέπεται σε εξαίρεση. Επεκτείνεται η κυριακάτικη εργασία
σε courier,
αποθήκες και logistics,
υγειονομικών και φαρμακευτικών υλικών, πληροφορική, τηλεφωνικά κέντρα, datacenters, βιομηχανία
σκυροδέματος, εξορυκτικές δραστηριότητες κ.ά. Δεν αφήνει έξω ούτε τους
εργαζόμενους στα ιδιωτικά σχολεία (εκπαιδευτικούς, οδηγούς, φύλακες,
καθαρίστριες κ.λ.π.), ενώ ανοίγει «παράθυρο» και για τα δημόσια σχολεία με τους
εργαζόμενους για τη συντήρησή τους (κτηριακά, συστημάτων πληροφορικής κ.λ.π.)
·
Καθιέρωση και γενίκευση της τηλεργασίας. Αυξάνεται στο
έπακρο η εντατικοποίηση της εργασίας και γίνονται δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ
του εργάσιμου και του μη εργάσιμου χρόνου. Μια γερή
δόση πήραμε οι εκπαιδευτικοί στη διάρκεια της καραντίνας με την τηλεκπαίδευση,
αλλά και με την προσπάθεια της κυβέρνησης να την επιβάλλει εκτός πανδημίας σε
κάθε «έκτακτη περίπτωση» που προκύπτει.
·
Μετατροπή της απεργίας σε «συμβολική πράξη». Απαγορεύεται
στην πράξη η απεργία σε μια σειρά χώρους (υγεία, ενέργεια, μεταφορές, δήμους
κ.α.), αφού προβλέπεται σε ημέρα απεργίας να διασφαλίζεται τουλάχιστον το 1/3
των παρεχόμενων υπηρεσιών. Απαγορεύεται η περιφρούρηση της απεργίας, η οποία
μετατρέπεται σε ποινικό αδίκημα.
·
Δραστικός έλεγχος των σωματείων και καίριο πλήγμα των
συλλογικών διαδικασιών βάσης , α) με το "φακέλωμά" τους στο Γενικό Μητρώο
Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων
(ΓΕΜΗΣΟΕ), το οποίο θα είναι και προϋπόθεση για να μπορούν τα συνδικάτα να
διαπραγματεύονται, να υπογράφουν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και να
προκηρύσσουν απεργίες , και
·
β) με
την παροχή δυνατότητας
ηλεκτρονικής ψήφου στις Γενικές Συνελεύσεις και τις εκλογές των σωματείων.
Πραγματική υποκρισία, αφού την ίδια στιγμή που αναγνωρίζουν τη δυνατότητα στα
δοτά Υπηρεσιακά
Συμβούλια του 5% στην Εκπαίδευση, να
αποφασίζουν για πολύ σοβαρά ζητήματα, μας λένε ότι δήθεν νοιάζονται για την
αντιπροσωπευτικότητα των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων!! Ουσιαστικά, επιδιώκουν
να κυριαρχήσει η σιγή σε κάθε κλάδο, να βγάλουν «παράνομη» κάθε
συλλογική διαδικασία!!!
Με
λίγα λόγια , με το νομοσχέδιο αυτό απ' τη μια επιχειρείται η δραστική μείωση
του κόστους εργασίας και της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων κι απ' την
άλλη τίθενται πρόσθετα εμπόδια και φραγμοί στην άσκηση του αναφαίρετου
δικαιώματος για αγωνιστικές διεκδικήσεις , καθώς περιορίζονται περαιτέρω
εργασιακές ελευθερίες και κατακτήσεις. Αποτελεί ευθεία επίθεση στο δικαίωμα στη μόνιμη και
σταθερή δουλειά σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, προάγοντας την διαρκή επέκταση
των ελαστικών σχέσεων εργασίας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την εκπαίδευση,
όπου οι αναπληρωτ(ρι)ες αποτελούν σήμερα το 30% του εκπαιδευτικού προσωπικού.
Συναδέλφισσες ,
συνάδελφοι ,
Ο νόμος αυτός πρέπει να ανατραπεί, να μην κατατεθεί στη
Βουλή ούτε να ψηφιστεί
Γι
αυτό και είναι άμεση ανάγκη η μαζική,
πανεργατική και πανυπαλληλική, αποφασιστική κι ανυποχώρητη μάχη ενάντια στο
αντεργατικό νομοσχέδιο του Χατζηδάκη. Οι εκπαιδευτικοί, όπως και όλοι οι
εργαζόμενοι, έχουμε χρέος να δώσουμε αυτήν τη μάχη . Έχουμε χρέος να
αποκαλύψουμε στην νέα γενιά, στα παιδιά μας, στην αυριανή βάρδια των
εργαζομένων, το εφιαλτικό μέλλον που τους ετοιμάζουν. Είναι αγώνας ενάντια στη
γενίκευση της ελαστικής εργασίας, την τηλεργασία και τηλε-“εκπαίδευση”, τη λεηλασία
των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, τους μισθούς πείνας, τον έλεγχο των συνδικάτων
και την
κατάργηση ουσιαστικά του
δικαιώματος στην απεργία.
Οι αγώνες του
εκπαιδευτικού κινήματος τον τελευταίο χρόνο και οι μικρές του νίκες (αποχή από
ηλεκτρονικές εκλογές για τα Υ.Σ.,
απεργία-αποχή από αξιολόγηση, απόκρουση εισαγωγής κάμερας στην τάξη, αναστολή
εισόδου πανεπιστημιακής αστυνομίας) είναι ελπιδοφόρες και δείχνουν ότι, χωρίς
πισωγυρίσματα (όπως η ακύρωση της απεργίας στις 3/6), με μαζικό κι
ανυποχώρητο αγώνα η αντιλαϊκή – αντιεργατική πολιτική μπορεί να ανατραπεί!
Τα
Δ.Σ. των Συλλόγων που συνυπογράφουν το κείμενο καλούν
όλες και όλους τις/τους εκπαιδευτικούς να στηρίξουν και να συμμετέχουν στις
απεργιακές κινητοποιήσεις της
Πέμπτης 10 Ιουνίου για να μην περάσει το αντεργατικό νομοθετικό έκτρωμα.
Στη Σύρο στις 10:30 - Αποκεντρωμένη
Διοίκηση Ν. Αιγαίου
Στη Μύκονο στις 10:30 - Δημαρχείο Μυκόνου
Στη Νάξο , στις 10.30 -Πλατεία
Πρωτοδικείου
Στην Παροικιά , στις 11:00 – Πλατεία Μαντώς
Την ανακοίνωση συνυπογράφουν οι σύλλογοι εκπαιδευτικών:
- Άνδρου , Κέας , Κύθνου
και Σερίφου «Θεόφιλος Καΐρης»
- Νάξου, Αμοργού και ΜικρώνΚυκλάδων
- Πάρου –Αντιπάρου «Π. Καλλιέρος»
·
Σύρου – Τήνου – Μυκόνου